کدی تے پیکے جا نی بیگم
آوے سُکھ دا ساہ نی بیگم
کٹھیاں رہ رہ اَک گئے آں ہن
لاگے بہ بہ تھک گئے آں ہن
ٹینڈے وانگوں پک گئے آں ہن
تے پر وی نکو نک گئے آں ہن
ہن تے سینے ٹھنڈ پا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم
اِکو چھپڑ دے وچ تر کے
کی لبا اے شادی کر کے
جندڑی لنگ چلی مر مر کے
ادھے رہ گئے آں ڈر ڈر کے
مل گئی اے بڑی سزا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم
تے کی کی رنگ وخا دتے نی
سجن یار چھڈا دتے نی
پِشلے پیار پُلا دتے نی
بینگن تک کھوا دتے نی
ترس کوئی ہن کھا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم
تے شام منان نوں دل کردا اے
سغرٹ پان نوں دل کردا اے
باروں کھان نوں دل کردا اے
تازے نان نوں دل کردا اے
کر دے پُورے چا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم
تے اپنی مرضی آیے جایے
مُنڈیاں ورگے کپڑے پایے
راتاں نوں سُکھ رات بنایے
کُج دن اسی وی عید منایے
بدلے زرا ہوا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم
مصنف: ابن انشا
مصنف: کرنل محمد خان